Sign of the Times. Getekend: 28 06 2020.
Sign of the Times...
Wat hebben de zanger Prince en Discotheek Le Capannine te Lido di Jesolo in Italië gemeen?!
Beiden zijn symbolen van een prachtige tijd.
Beiden zijn er helaas niet meer.
Het uitgaansleven voor de jeugd is verandert.
Heel veel Discotheken in Europa zijn als sneeuw voor de zon verdwenen.
Het is 1987:
De extravagante Discotheek Le Capannine te Lido di Jesolo had een fraai verlichte trap.
"Sign of the Times" van Prince knalde op dat moment uit de speakers en zorgde ervoor dat ik dit moment nooit meer vergat.
Even later draaide de D.J. een lekker in het gehoor liggend nummer, die ik vele jaren later op You Tube terug vond.
Het is het nummer Mia Bocca van Jill Jones. Geschreven door Prince en Jill Jones.
Het heeft een vertrouwd Prince geluid en is uitgebracht op Paisley Park records in 1987.
Jill Jones blijkt achtergrond zangeres geweest te zijn bij Prince.
Op het nummer “Take me with U “ van Prince is op de achtergrond Jill Jones te horen.
Het nummer Mia Bocca staat op 45 in de italiaanse top 100 van 1987.
Een ééndagsvlieg; die je gek genoeg niet makkelijk terugvindt bij Prince materiaal.
Terug naar de tekening:
Symbolisch heb ik de trap uit Le Capannine gebruikt als een soort Stairway to Heaven.
Prince, prominent in de tekening!
Met in de reflectie van zijn zonnebril:
Het symbool van Discoteca Le Capannine: Silhouet van een jeugdig persoon met kuif!
In de kraag het Paisley motief, overgaand in “The Love Symbol” een samensmelting van het mannelijk en vrouwelijk symbool.
Dit was het lievelingssymbool van Prince.
De raderen en Romeinse tijdsaanduidingen refereren naar het nummer: Sign O’ the Times.
Prince en Le Capannine…Een gouden tijdperk in een steeds veranderende wereld!
Bovenaan de trap ga je een prachtig park in: Paisley Park!
...Ik zag deze beelden veel later, moest wel even slikken; toen een prachtplek vol kleur en muziek voor feest, nu een ruïne....
... twee wazige fotootjes uit een bijzondere tijd... Op de achtergrond het logo van Le Capannine.
Voor de Geïnteresseerden: Waarom Discotheken verdwijnen.
Op Wikipedia stond een mooie uitleg over deze veranderde situatie:
“In de jaren vijftig werden discotheken populairder.
Ook al zal het tot de jaren zeventig duren alvorens de naam discotheek wereldwijd in zwang kwam.
De muziekstroming disco, die begin jaren zeventig ontstond is afgeleid van het woord discotheek.
Hoewel disco begin jaren tachtig aan populariteit verloor, bleven de discotheken toch overeind,
omdat deze hun muziek aanpasten aan de tijd.
In de jaren negentig gingen bijvoorbeeld veel discotheken over op het draaien van housemuziek.
In de jaren negentig kwamen bezoekers vaak speciaal voor een bepaalde discotheek en wat die zelf programmeerde.
Maar dat is steeds meer verschoven naar een voorkeur voor feesten,
die door externe organisatoren op wisselende locaties gehouden kunnen worden.
Bezoekers zijn daarom minder loyaal aan een specifieke club,
wat versterkt wordt doordat jongeren elkaar sinds de opkomst van sociale media snel kunnen informeren over de nieuwste feesten. Daarnaast is er concurrentie gekomen van een toenemend aantal muziekfestivals en uitgaansavonden bij cafés, restaurants en culturele instellingen.
Het aantal discotheekbezoekers nam voorts af door de invoering van het rookverbod in 2008, de economische crisis, strengere regels voor studiefinanciering, waardoor studenten minder tijd en geld hebben om uit te gaan, en in 2014 de verhoging van de alcoholleeftijd naar 18 jaar. (Bron Wikipedia).”